تاریخ و پیشینه روستای وزملا

لطفا برای دیدن تاریخ و پیشینه روستای وزملا بر روی ادامه مطلب کلیک کنید: 

نام گذاری وزملا

درباره علت نام گذاری روستای وزملا به این نام اقوال مختلفی وجود دارد:

1)"وز"در زبان مازندرانی بن مضارع از مصدر"وشتن"است.و در زبان فارسی میانه به معنی"گشتن"است."ملا"مخخف"میلا"به معنی لک لک است بنابر این وزملا یعنی :منطقه گشت و گذار لک لک.

2)کلمه وزملا ترکیبی از دو واژه "وزم"و"لا". "وزم"در شیرین سوی قزوین و سر دشت به درخت اوجا گفته می شود"لا"به معنی"میان" و "بین"است.(جنگل و درخت و درختچه های ایران،تالیف دکتر حبیب الله ثابتی-ص754)

بااین توجیه "وزملا"به معنی "روستای میان درخت اوجا"است.

3)"وزملا"از کلمه"وازمل"که از گیاهان وحشی است و پسوند مکانی "ان"تشکیل شده است و در اصل"وازملان"بوده است که به مرور زمان مخفف شده است.بنابر این نظر "وزملا"یعنی روستایی که پوشش گیاهی ان "وازمل"است.

موقعیت جغرافیایی و اقلیمی

وزملا از توابع دهستان بنافت منطقه دودانگه ساری است.از شمال به رودخانه کسلیان،از جنوب به پوشش های جنگلی،از شرق به روستاهای درزیکلا و سنگده و از از سمت غرب به زمین های زراعی روستا موسوم به "آیش"محدود می شود.ارتفاع روستا از سطح دریا 1250 متر است.آب وهوای روستا در زمستان سرد و برفی و در تابستان خنک و ییلاقی است.طبیعت زیبا و اب و هوای مناسب این روستا مانند دیگر روستاهای این منطقه سسب شده است تا در سال های اخیر بر تعداد متقاضیان غیر بومی خرید زمین و ساخت و ساز،افزوده شود.

جمعیت و خانوار

بر طبق اماری که از سرشماری عمومی نفوس و مسکن منتشر شده است جمعیت و تعاد خانوار این روستا از سال 1345 به شرح زیر بوده است:

1385	1375	1365	1355	1345	سال
40	59	49	43	32	خانوار
148	264	260	205	167	جمعیت

 

سال(90) کل چه ساکن و چه غیر ساکن و غیر بومی

خانوار	۱۰۶
جمعیت	۶۲۵

 تعداد کل خانوار ساکن در روستا

خانوار	۴۰	۱۵(بالا محله)  ۲۵(پایین محله)
جمعیت	۱۵۵	۵۵(بالا محله)  ۱۰۰(پایین محله)

تعداد کل خانوار ساکن در شهر

خانوار	۴۴	۱۷(بالا محله)  ۲۶(پایین محله)
جمعیت	۳۵۵	۱۵۵(بالا محله)  ۲۰۰(پایین محله)

  تعداد کل مهاجرین به روستا

خانوار	۲۳	۵(بالا محله)  ۱۸(پایین محله)
جمعیت	بیش از ۱۲۰ نفر	(بالا محله)بیش از ۳۰ نفر  (پایین محله)بیش از ۹۰ نفر

و تعداد نفرات بومی در روستا که فاقد خانه می باشند و در شهر زندگی می کنند که به بیش از 30 خانوار می رسد که جمعیت انها به بیش از 100 نفر هم می رسد که در سرشماری روستا به حساب نمی ایند.

آمار رزمندگان جانبازان و شهدا:

روستای وزملا همانند دیگر روستاهای این خطه با شروع جنگ تحمیلی به ندای رهبر خویش لبیک گفته و به خود می بالد که علی رغم جمعیت اندک افتخار داشتن 38 رزمنده 4 جانباز و 2 شهید را دارد.

رود خانه کسلیان

رودخانه کسلیان و یا به محلی "تلار"از دامنه رشته کوه البرز معروف به "بندبن"(زیر کوه)سرچشمه می گیرد،و بعد از عبور از روستاهای سنگده،درزیکلا،وزملاو ولیکبن با نام احساس شناخته می شود.در دهستان "کسلیان"به نام همین دهستان مشهور است.و در شیرگاه به رودخانه تالار می پیوندد و با "میررود"بهنیمیر به دریای مازندران می ریزد."تالار"یکی از طویل ترین رود هاست.و براورد سالانه اب ان 19/000/000 متر مکعب می رسد.

تاریخچه و پیشینه روستای وزملا

بر اساس گفته ی بزرگان محل ساکنان اصلی روستا را دو گروه تشکیل می دادند.گروه اول معروف به "شیرزا"بودند که همان "شیرزاد"فارسی است.این افراد از منطقه سوادکوه و از خاندان"باوند"بودند .گروه دوم قومی به نام "کلوچ"بودند که از اصفهان به این منطقه مهاجرت کردند.

محل اصلی روستا منطقه ی "دشت لته"بوده است که امروز "کله" نامیده می شود که منطقه ی دودانگه را از سوادکوه جدا می سازد.و هنوز اثاری از قبرستان و امام زاده ابراهیم در ان مکان به چشم می خورد گویا به خاطر احساس نیاز به اب رود خانه و استفاده از اسیاب ابی،اهل روستا به مناطق فرودست و نزدیکتر به رودخانه نقل مکان کردند. بر اساس کتب تاریخی وزملا 900 (نه صد سال)سال قدمت دارد.که بعد از ولیکبن 1400 ساله  دومین روستای بنافت از لحاظ قدمت میباشد.

در سال1314به علت زمین لرزه شدید،تقریبا تمام خانه های روستا تخریب یا دچار اسیب جدی شد.اما چون این زلزله در روز حادث شد .تلفات جانی در پی نداشت .بعد از آن واقعه باز هم روستا به سمت مناطق پایین دست کشیده شد .در سال 1320 منطقه تحت اشغال روس ها درآمد.از بزرگان محل در دوره های پیشین می توان ایت الله شیخ حسن و ایت الله شیخ یوسف را نام برد که تحصیلات حوزوی خود را در نجف اشرف گذراندند. از جمله بزرگان محل در گذشته حاج امیر بود که هنوز بخشی زمین های زراعی روستا به همین نام معروف است یکی از اثار ارزشمند به جا مانده در روستا جزوی خطی قرآن کریم است که بین سالهای 1317 تا 1323 توسط محمدعلی موسوی فرزند زمان به رشته تحریر درآمده است و نسخ آن در حسینیه محل موجود می باشد .

شغل

شغل اصلی مردم در گذشته کشاورزی و در کنارآن دام داری بوده است .کشت گندم و جو به روش دیم در روستای وزملا به دلیل برخورداری از زمین زراعی زیاد نسبت به روستاهای اطراف همیشه از رونق خاصی برخوردار بوده است .بعد از افتتاح شرکت بهره برداری چوب فریم در سال 1346 اغلب مردم روستا جذب این شرکت شدند .اما همواره کار کشاورزی را در کنار شغل دولتی خود ادامه دادند .همانطور که در جدول آمار جمعیتی روستا مشاهده می شود،جمعیت و تعداد خانوار روستا از سال 75 در نتیجه ی مهاجرت افراد به شهرها سیر نزولی داشته است.و این خود معلول دو علت عمده است:

1)شغل:تنها مرکز جذب نیروی کار در منطقه شرکت چوب فریم بوده است که در سال های اخیر نه تنها نیروی جدیدی جذب نکرده است بلکه به هر نحوی اقدام به تقلیل نیروی کار خود نموده است.

2)فراهم نبودن امکانات تحصیلی مناسب و همچنین شرایط سخت زندگی در فصل سرما.

سخن آخر"مشکلات":مشکلات اصلی این روستا و این منطقه ان نیست که به چشم می اید.همواره در میان مردمان روستا مردان خستگی ناپذیری بودند که برای ابادانی محل دلسوزانه قدم بردارند.به لطف خدا و همت این مردان و یاری اهالی و مسوولان در سال های اخیر گام های بزرگی برای رفع نارسایی ها برداشته شده است.از جمله:تامین اب شرب،احداث حسینیه و آخرین آنها آسفالت راه داخل محل که به برکت شهدا انجام گرفته است.مشکل اصلی این منطقه مرگ تدریجی طبیعت زیبای ان است که در پشت برگ های درختان پنهان مانده است و تنها پاکدامن ها ان را احساس کرده اند و به همراه خانواده،کیسه زباله به دست،به فریاد طبیعت می رسند.آیا جز این است که شهدا برای حفظ این اب و خاک فدا شده اند و مگر نه این است که دشمن قص تخریب سرزمین ما را داشت.حال اگر ما هم با سهل انگاری و رها کردن زباله ها در جنگل به تخریب طبیعت زیبایمان بپردازیم،کدام یک دشمن تریم؟

در سال های اخیر منطقه ما به تفریح گاهی برای بسیری از هم وطنان تبدیل شده است و ما از این بابت خوشحالیم چون معتقدیم تمام ایران متعلق به تمام ایرانیان است اما ملتمسانه از همه عزیزان بومی و غیر بومی می خواهیم در حفظ زیبایی این طبیعت بکوشند و انگاه که طبیعت تمام زیبایی و ارامش خود را خالصانه به ما هدیه می دهد در پاسخ این محبت به سویش زباله پرتاب نکنیم و بدانیم که قرار نیست نسل ما اخرین نسل روی زمین باشد و به یاد اوریم که برای حفظ این اب و خاک چه عزیزانی را فدا کردیم پس بیاییم سرزمین مان را زیبا نگه داریم که:"چو ایران نباشد تن من مباد"

به امید روزی که روستای ما میزبان خوبی برای یکایک ایرانیان سرفراز باشد و همه ی ما از جان و دل برای حفظ این طبیعت خدادادی تلاش کنیم. با تشکر